werkt dit wel?

Weinig opvallend, totdat hij gaat zingen: de heggemus.
(cursor op plaatje om zang te horen)

[hoversound id=”hr1″ url=”http://www.de-gans.com/wordpress/wp-content/uploads/heggemus.mp3″]

Regelmatig verschijnt er ook een aantal spreeuwen. Van zo dichtbij bekeken kunnen ze het toch bijna opnemen tegen tropische dieren.

Sinds enige tijd komt er regelmatig een paartje eenden in onze tuin. Ze komen aanvliegen en laten zich bijna rechtstandig in de vijver vallen. Door de schutting, bebouwing van de buurman en een windscherm kunnen ze niet op hun normale manieer komen aanvliegen. Bovendien is de vijver niet lang genoeg om al “waterskieënd” te landen.

Eend (man) in de tuinvijver

Vandaag komt de lente. Mieke wandelt al regelmatig een klein rondje. Zo’n 10 minuutjes en dat gaat al goed. Ze mag het niet overdrijven. Daarvoor wordt ze dan ook acuut gestraft: een dikke, pijnlijke knie is het gevolg. De tuin begint steeds kleurrijker te worden. Leuk om te zien en meer afleiding.

De lente was er eigenlijk al. Afgelopen week zijn de jonge tortels uitgevlogen.

Langzamerhand gaat het steeds beter: minder pijn en wat langer aan een stuk doorslapen. Geen nieuws dus eigenlijk. Maar kennen jullie die mop van de huisarts die hechtingen zou komen verwijderen? Ja, dus. Die kwam inderdaad niet. Gisteren hadden de nietjes eruit gemogen. Vandaag herkansing voor de locale gezondheidszorg.

28 maart – een paartje Canadese ganzen loopt op het ijs. Dan zal het toch wel koud zijn voor de tijd van het jaar 😉

Maar met Mieke gaat het goed. Vannacht ook wat beter (=langer) geslapen.

Vandaag kwam Gert-Jan op bezoek. Met zijn moeder en oma. Langzaamaan verbetert het ook ’s nachts: Mieke slaapt al iets langer achter elkaar door.

Gert-Jan speelt met Mieke – of omgekeerd.